| Gewelddadig gedrag bij kinderen en adolescenten | meer kinderen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Veel kinderen en adolescenten hebben af en toe fysieke confrontaties met anderen, maar de meeste kinderen en adolescenten gaan niet door met gewelddadig gedrag of geweldsmisdrijven. Kinderen die gewelddadig gedrag vertonen voordat ze in de puberteit komen, lopen echter een hoger risico om misdaden te plegen. |
Veel risicofactoren voor geweld onder jongeren houden verband met het ervaren van langdurige of herhaalde stress. Deze stress kan de ontwikkeling van de hersenen negatief beïnvloeden. Bekende risicofactoren voor gewelddadig gedrag zijn onder andere:
- blootstelling aan geweld of geschiedenis van gewelddadig slachtofferschap
- ontwikkelings- of gedragsproblemen
- alcohol- en drugsmisbruik door verzorgers van het kind of de jongere
- harde, lakse of inconsistente disciplinaire praktijken of verwaarlozing door ouders of verzorgers
- omgang met delinquente leeftijdsgenoten of betrokkenheid bij bendes
- wonen in een gemeenschap met verminderde economische kansen, veel ontwrichting van het gezin of sociale desorganisatie
- toegang tot vuurwapens
Er lijkt een verband te zijn tussen geweld en toegang tot vuurwapens, blootstelling aan geweld via de media (zoals sociale media en nieuwsplatforms) en blootstelling aan kindermishandeling en huiselijk geweld.
Gewelddadige videospellen kunnen kinderen ongevoelig maken voor geweld. Hoewel deskundigen niet denken dat ze er daadwerkelijk toe leiden dat kinderen gewelddadig worden, raken kinderen die eraan worden blootgesteld er meer aan gewend dat geweld deel uitmaakt van het leven.
(Zie ook Overzicht gedragsproblemen bij kinderen.)
Betrokkenheid bij bendes
Deelname aan jeugdbendes wordt in verband gebracht met gewelddadig gedrag, waarbij vaak vuurwapens worden gebruikt.
Bendeleden zijn meestal tussen de 13 en 24 jaar oud. Bendes gebruiken meestal een naam en identificerende symbolen, zoals een bepaalde kledingstijl, het gebruik van bepaalde handtekeningen, tatoeages of graffiti. Sommige bendes eisen van aspirant-leden dat ze willekeurige gewelddaden plegen voordat ze lid worden.
Het toenemende geweld door jeugdbendes wordt ten minste gedeeltelijk toegeschreven aan de betrokkenheid van bendes bij de distributie en het gebruik van drugs, met name methamfetamine en heroïne.
Pesten
Pesten is het opzettelijk toebrengen van psychologische of fysieke schade aan minder sterke kinderen. Tot een derde van de kinderen kan betrokken zijn bij pesten als gepeste, als slachtoffer of als beide.
Sociale spanningen, zoals een laag gezinsinkomen en een laag opleidingsniveau van de ouders, zijn risicofactoren voor pesten.
Pesten kan verschillende vormen aannemen, waaronder:
- herhaaldelijk plagen
- bedreiging of intimidatie
- intimidatie
- gewelddadige aanvallen
- cyberpesten (gebruik van e-mail, sms, sociale media en andere digitale communicatiemiddelen om te dreigen en/of kwetsende informatie te verspreiden)
"Sexting", het delen van seksueel geladen berichten of foto's (meestal via de mobiele telefoon), kan een vorm van cyberpesten zijn als de berichten of foto's opzettelijk worden gedeeld met andere mensen om het kind dat het bericht of de foto heeft geschreven of erin voorkomt in verlegenheid te brengen of te schaden.
Pesters doen hun best om hun gevoel van eigenwaarde op te blazen. Ze geven vaak aan dat pesten gevoelens van macht en controle creëert.
Slachtoffers vertellen vaak aan niemand dat ze gepest worden, omdat ze zich schamen, omdat ze het gevoel hebben dat er niets zal worden gedaan, of omdat ze bang zijn dat de pester wraak zal nemen. Kinderen die gepest worden, kunnen een breekpunt bereiken waarop ze terugslaan met mogelijk gevaarlijke of catastrofale gevolgen.
Zowel pesters als hun slachtoffers lopen het risico op een slechte afloop. Slachtoffers lopen het risico op lichamelijk letsel, een slecht gevoel van eigenwaarde, angst, depressie en schoolverzuim. Veel slachtoffers van pesten worden zelf pesters. Pesters lopen een grotere kans om op latere leeftijd in de gevangenis te belanden. Pesters hebben minder kans om als volwassene op school te blijven, werk te hebben of stabiele relaties te hebben.
Preventie
Geweldpreventie moet al op jonge leeftijd beginnen. Strategieën zijn onder andere:
- geen geweld gebruiken om jonge kinderen te straffen
- de toegang tot wapens en blootstelling aan geweld via de media en videospelletjes beperken
- eEen veilige schoolomgeving creëren en handhaven
- slachtoffers aanmoedigen om problemen te melden aan hun ouders en de schoolautoriteiten
- oudere kinderen en adolescenten strategieën aanleren om risicovolle situaties te vermijden (waaronder plaatsen of omgevingen waar anderen wapens hebben of alcohol of drugs gebruiken) en om te reageren op gespannen situaties of deze te bezweren.
Bronnen: